Peru Iparragirre Albisu (1996) eta Jon Gurrutxaga Urbieta (1996). ITU Bandako kideak. Taldearen parte izan arren ez dute taldearen izenean hitz egiteko zilegitasunik sentitzen. Bizitzaren zirkustantziek markatutako hasieraz, bilakaeraz eta egungo egoeraz jardun dute zintzoki, galderei taldea ezaugarritu duen espontaneotasunez erantzun nahian.
Aingurak Erreketan (Susa, 2001) eta Bulkada (Susa, 2010), bi poema liburu ditu orain artean Jon Benito idazle zarauztarrak. Biak dira poesia politikoaren edo poesia sozialaren adibide bikainak baina jauzi handia nabari da batetik bestera. Izan ere, lehenean poema eder asko aurki daitezke baina bigarrena mekanismo emozional trinkoa da, lehen lerrotik azkenera eraginkortasun harrigarriz funtzionatzen duena. Liluragarria da mekanismo horrek nola funtzionatzen duen ikustea eta Jon Benitoren poesian barneratzea, besteak beste, Gabriel Arestiren, gure lehen poeta sozial eta zibilaren lekukoa nola jasotzen duen ikusteko.
Miren Amuriza Plaza (1990, Berriz). Plazandrea; bertsolaria eta (bere buruari hau aitortzea gehiago kosta arren) idazlea. Lehen eleberria argitaratu berritan egin dit leku bere etxeko sofaren erosotasunean. Berarekin izandako elkarrizketaren hari mutur interesgarrienak josten ahalegindu naiz jarraian.
Beste literatura batzuetan baino gehiago, elipsia figura erretoriko zentrala izan da euskal literatura garaikidean. Izan ere, idazleak gatazka armatuaren protagonista ere izan diren neurrian eta gatazka hori literaturara eraman duten neurrian erabakigarria bihurtu da zer kontatu eta zer ez kontatu erabakitzea. Territorio libre bihurtzeko literaturak ezinbestean elipsiak erabiltzen ikasi behar izan du eta irakurleok, elipsiak irakurtzen trebatu behar izan dugu.
Sally Rooney idazle irlandarrak bi nobela ditu argitaratuak: Conversations with Friends (2017) eta Normal People (2018). Maitasunaz eta laguntasunaz dihardu, politikaz eta ekonomiaz, eta horiek egunerokotasunean hartzen dituzten formez. Harrapatu egiten du haren idazkerak. Hau sarreratxo bat da, idazleari berari eta bere bi nobelei buruzkoa.
Bederatzigarren poema-liburua du Jose Luis Otamendik Disoluzio agiriak hau. Ulergarria da hain ibilbide luzeko idazlea zerbait berri esateak kezkatzea, baina, aurkezpenean esan zuenez, topatu ditu molde berrien zantzuak liburu honen idazketan. Azpeitiako Erdikaleko taberna-zulo batean aritu gara, liburua aitzakiatzat hartuta.
Azken sinadurak
